Wienoochte 1915 / Noël 1915

Gescht...

Wienoochte 1915 : zwei elektrischi Beere, Socke un a Orange...

Vor 20 Johr het d'Joséphine Rau ("d'Rüwiss Màrie", 1905-2000), de en'ere Fàmelie vun 8 Kinder en Wirsche gebore gewan esch un enger de Orig geweunht het, d'Wiehnoochte 1915 verzählt :

"1915 esch de elektrisch Strohm komme, un des esch a rechtichi Revolution gewan. Miner Vater het zwei Beere keuift fer 56 Màrik, der ar obezohlt het ! Wie scheen esch doch d'erschte Wiehnoochte met elektrischem Lecht gewan ! Des esch a wünderbàr's G'schankel gewan, newe de geweehnliche G'schankle: Aepfel, Nuesse un eeni Orange. D'Orange sen a Lüxüs gewan von dene d'Litt getreemt hon, un de G'schmàck devun ebbs geunz Vornahm's gewan esch. Als Wiehnoochst-G'schankel het miner Vàter a Poor Socke bekomme, de d'Mamme üs àlti Hose zàmmegenaijt het g'het ! Noch de Metternoochts-Mass sen mer en's Bett g'schleche, d'Staj nuf, direkt enger de Zeijle. Em Durichzug un en de Kälte. Awer em Bett hon m'r a fiericher em a Lümpe engeweckelter Steen g'het. Un mer sen a so gleckli gewan !"

 

Hier…

Noël 1915 : deux ampoules, des pantoufles et une orange...

Voici le Noël 1915 raconté il y a une vingtaine d'années par Joséphine Rau (d'Rüwiss Màrie, 1905-2000), née dans une famille de huit enfants, à Weyersheim, et qui habitait rue de l'Arche à Geudertheim :

"En 1915, l'arrivée de l'éclairage fut une véritable révolution. Mon père acheta deux ampoules pour 56 marks, somme qu'il fallut rembourser en plusieurs traites ! Que ce premier Noël à la lumière électrique fut beau ! C'était le plus extraordinaire des cadeaux, à côté des cadeaux habituels : des noix, des pommes et une orange, une seule. L'orange était un luxe qui faisait rêver et dont le goût était un véritable délice. Le cadeau de Noël de mon père était une paire de pantoufles confectionnée par ma mère avec un pantalon usé ! Après la messe de minuit, mes frères et moi sommes montés à l'étage pour rejoindre le lit. L'étage était directement sous les tuiles, dans les courants d'air et le froid. Mais au fond du lit, il y avait un gros galet du Rhin brûlant enveloppé dans un chiffon. Que nous étions heureux !" 

Retour